به گزارش مسیر انرژی،مدیر ایمنی، بهداشت، محیط زیست و پدافند غیرعامل(اچاسئی) شرکت ملی گاز ایران از اجرای پروژه کاهش گازهای مشعل در پالایشگاههای پارس جنوبی طی سه سال اخیر خبر داد و گفت: این پروژه تاکنون بیش از ۵۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته و انتظار میرود تا سال ۱۴۰۵، مشکل مربوط به گازهای مشعل بهطور کلی حل شود.
وی ادامه داد: از این رو اقدامهایی مانند آموزش آتشنشانها و بررسی دورهای تجهیزات با توجه به ماهیت کار و سروکار داشتن با حریق، بهصورت فرآیندی همیشگی در دستور کار است.
مدیر اچاسئی شرکت ملی گاز ایران افزود: ابلاغ مجوزهای پروانه جدید، از جمله اقدامهایی است که در بخشهای انتقال، گازرسانی و مهندسی و توسعه مورد ممیزی قرار گرفته و در بخش پالایشگاهی نیز در سال ۱۴۰۳ مجوز آن اخذ و اجرایی میشود؛ زیرا با رعایت این الزامها میتوانیم ریسکها را مدیریت کنیم.
نورموسوی با بیان اینکه بخش دیگر فعالیتهای این مدیریت در حوزه محیط زیست و با گستره چندگانه است، گفت: در بخش آب و پساب اقدامهای مطلوبی با پروژههای بهبود انجام شد و هرساله بخشهایی از تأسیسات با بازچرخانی آب برای آبیاری فضای سبز که جزو الزام است، انجام میشود.
وی تصریح کرد: هماکنون بیش از ۱۵ واحد تصفیه فاضلاب در شرکتها اجراشده و با برنامهریزی از پیش تعیینشده، موفق به کاهش مصرف آب شدهام.
مدیر اچاسئی شرکت ملی گاز ایران با اشاره به اینکه برخی تأسیسات در حوزه شهری صدای بالاتر از حد مجاز دارند، بیان کرد: هرساله اندازهگیری صوت انجام میشود که با نصب تجهیزات روی ایستگاهها یا ایجاد عایقهای صوتی روی دیوار، تلاش کردیم تا این معضل نیز برطرف شود.
نورموسوی با بیان اینکه ۱۴ سوله را در سه سال برای نگهداری پسماند احداث کردیم، اعلام کرد: ۳۳ انبارک موقت در شهرهای کلان برای انبار موقت احداثشده که گپس از رسیدن به حد نصاب به انبارهای بزرگ منتقل می شوند.
وی ادامه داد: پسماندها طبق دستورعمل دادهشده، تنها به شرکتهایی که در لیست محیط زیست قرار دارند ارائه و طبق اعلام محیطزیست تا انتها مدیریت میشوند.
مدیر اچاسئی شرکت ملی گاز ایران با اشاره به وابستگی کشور به گاز طبیعی در اکثر حوزههای راهبردی، پایدار نگهداشتن جریان گاز را اولویت دانست و گفت: برگزاری رزمایشهای مقابلهای و آموزشی همکاران در سطوح مختلف به ویژه رزمایشهای سطح یک نقش بسزایی در استمرار جریان گاز دارد که طی این مدت،رشد قابلتوجهی داشته؛ ضمن اینکه در این چارچوب تأمین و برخورداری از تجهیزات فنی، امری الزامی است.