به گزارش مسیر انرژی،ناترازی گاز و برق و بنزین، هر ساله تصویر جدیدی از خود به ما نشان می‌دهد. از سوی دیگر همه به دنبال افزایش تولید هستند در حالیکه کارشناسان با درنظر گرفتن آمار شدید مصرف در ایران، خواستار افزایش توجه به بهینه‌سازی مصرف هستند.
آرش نجفی، رئیس فدراسیون صنعت نفت ایران و رئیس کمیسیون انرژی اتاق، درباره ناترازی در فصول مختلف گفت: ما هنوز در تمام فصول درگیر ناترازی نیستیم. عمده براورد ما برای ناترازی از ۱۵ خرداد تا ۱۵ شهریور است. ما در تابستان درگیر ناترازی برق هستیم، اما به خاطر اینکه نیروگاه‌ها با راندمان پایین کار می‌کنند، متأسفانه پرمصرفی گاز را داریم. در زمستان برای عدم کاهش مصرف مؤثر و عدم استفاده از وسائل سوختی بهینه، مشکل کمبود گاز داریم. در اوایل پاییز هم ناترازی نداریم. ما در اسفند، فروردین، اردیبهشت وضعیت خوبی در گاز و برق داریم؛ از اواخر شهریور و اواخر آبان هم وضعیت بدی نیست. در نتیجه حدود ۶ ماه سال ناترازی داریم.
وی در ادامه درباره راهکار عبور از ناترازی بیان کرد: راه حل ما برای پایداری و حل بحران ناترازی، قطعاً افزایش تولید نیست. باید کاهش مصرف را درنظر بگیریم وگرنه پیک مصرف ما سه ماهه است و عملاً زیان می‌کنیم اگر افزایش تولید را به صورت جدی بالا ببریم تا کل ناترازی را پوشش دهد، بهتر است که با بهینه‌سازی و مدیریت مصرف، ناترازی تابستان را از بین ببریم.
او افزود: طرح بیست میلیون بخاری در شرکت گاز غرق شده است و فعلا به جایی نرسیده است. اگر شرکت گاز آمارسازی نکند، آنگاه متوجه می‌شوید کاری انجام نشده است.
نجفی درباره ناترازی در سال‌های پیش رو گفت: واقعیت این است که طبق بررسی‌هایی که کرده‌ایم، از محل تولید اگر امروز ۵۰ تا ۶۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در نفت و گاز انجام دهیم و تولید را افزایش دهیم، اما کاهش مصرف را مدیریت نکنیم، مجدداً از سال ۱۴۱۰ درگیر ناترازی می‌شویم. در نتیجه حل مشکل ما از طریق افزایش تولید نیست. ما دنبال ریاضت نیستیم، بلکه باید تغییر تکنولوژی دهیم. تکنولوژی بخاری‌ها و کولر‌های ما متعلق به پنجاه سال پیش است. ما باید ساختار‌های خود را در خودرو و سیستم‌های خنک‌کننده و گرمایشی و تولید نیروگاه اصلاح کنیم. عمده نیروگاه‌های ما و خطوط انتقال نیرو و گاز به شدت تلفات دارند. دولت هم نباید بهانه کند که پول نداریم، دولت باید بخش خصوصی را در منافع شریک کند تا سرمایه‌گذاری انجام شود. دولت می‌گوید پول من مال خودم، پول شما هم مال من؛ این طور نمی‌شود کار کرد. اگر دولت تضمین بازگشت سرمایه را به طور منصفانه تعریف کند، بخش خصوصی داخلی و خارجی برای مشارکت می‌آیند.
