به گزارش مسیر انرژی، درحالی نمایندگان کمیسیون انرژی مجلس دلیل رای منفی خود به پاکنژاد را ضعف برنامه ارائه شده از سوی وی اعلام کرده اند که حتی در این برنامه ضعیف نیز هیچ صحبتی از رسیدگی به اوضاع نابسامانی مدل های قراردادی نیروی انسانی در نفت نشده است.
روز یکشنبه هفته جاری و پس از رایزنی های فراوان، سرانجام و در کمال تعجب محسن پاکنژاد بعنوان وزیر پیشنهادی نفت به مجلس شورای اسلامی معرفی شد.
پاکنژاد که قبل از ورودش به صنعت نفت بعنوان مسئول دفتر زنگنه در وزارت نیرو شاغل بود، در سال ۷۶ و به یکباره به همراه زنگنه به عنوان مشاور وزیر نفت و رئیس ستاد نظارت بر سوخت‌رسانی وارد وزارت نفت شد. تا اینکه آخرین سمت او در سه سال پایان وزارت زنگنه و در پست معاونت هیدروکربوری وزارت نفت بود.
حضور پاکنژاد در صنعت نفت بواسطه توجه ویژه زنگنه بیشتر از آنکه فرود داشته باشد، فراز داشته تا جایی که تنها در عرض ۶ سال از گرید ۱۱به گرید c و سه سال پس از آن در گرید D نشست که در حالت عادی یک کارمند رسمی در وزارت نفت پس از ۳۰سال خدمت شاید به این گرید دست یابد.
در نتیجه این بذل و بخشش های زنگنه، محسن پاکنژاد چندان در عرصه عملیاتی صنعت نفت ورود نکرد و این شد که این روزها بدنه انسانی نفت وی را از خود نمی داند.
اما نکته دیگر که بر عدم محبوبیت محسن پاکنژاد در بین نیروی انسانی نفت افزوده این است که در برنامه اعلامی از سوی وی به مجلس، توجهی به مشکلات مدل های قراردادی نیروی انسانی نشده است.
باید توجه داشت که چالش نیروی انسانی در نفت در حال تبدیل شدن به یک بحران فراگیر ملی است که اگر وزیر آینده تمهیدات ویژه ای برای آن نداشته باشد، این بحران می تواند تولید نفت کشورمان را با اختلال همراه کند.
از این رو پیشنهاد می شود فردی برای پست وزارت نفت معرفی شود که علاوه بر مقبولیت در میان بدنه نفت، قاطعیت لازم جهت برچیدن زمینه استثمار نیروی انسانی نفت را نیز داشته باشد، نکته ای که تاکنون در برنامه های اعلامی پاکنژاد بعنوان وزارت پنجم زنگنه به آن پرداخته نشده است.
پاکنژاد که قبل از ورودش به صنعت نفت بعنوان مسئول دفتر زنگنه در وزارت نیرو شاغل بود، در سال ۷۶ و به یکباره به همراه زنگنه به عنوان مشاور وزیر نفت و رئیس ستاد نظارت بر سوخت‌رسانی وارد وزارت نفت شد. تا اینکه آخرین سمت او در سه سال پایان وزارت زنگنه و در پست معاونت هیدروکربوری وزارت نفت بود.
حضور پاکنژاد در صنعت نفت بواسطه توجه ویژه زنگنه بیشتر از آنکه فرود داشته باشد، فراز داشته تا جایی که تنها در عرض ۶ سال از گرید ۱۱به گرید c و سه سال پس از آن در گرید D نشست که در حالت عادی یک کارمند رسمی در وزارت نفت پس از ۳۰سال خدمت شاید به این گرید دست یابد.
در نتیجه این بذل و بخشش های زنگنه، محسن پاکنژاد چندان در عرصه عملیاتی صنعت نفت ورود نکرد و این شد که این روزها بدنه انسانی نفت وی را از خود نمی داند.
اما نکته دیگر که بر عدم محبوبیت محسن پاکنژاد در بین نیروی انسانی نفت افزوده این است که در برنامه اعلامی از سوی وی به مجلس، توجهی به مشکلات مدل های قراردادی نیروی انسانی نشده است.
باید توجه داشت که چالش نیروی انسانی در نفت در حال تبدیل شدن به یک بحران فراگیر ملی است که اگر وزیر آینده تمهیدات ویژه ای برای آن نداشته باشد، این بحران می تواند تولید نفت کشورمان را با اختلال همراه کند.
از این رو پیشنهاد می شود فردی برای پست وزارت نفت معرفی شود که علاوه بر مقبولیت در میان بدنه نفت، قاطعیت لازم جهت برچیدن زمینه استثمار نیروی انسانی نفت را نیز داشته باشد، نکته ای که تاکنون در برنامه های اعلامی پاکنژاد بعنوان وزارت پنجم زنگنه به آن پرداخته نشده است.
