به گزارش مسیر انرژی، اخیراً مسائل و چالش‌های مربوط به شرکت پتروشیمی مارون در رسانه‌ها و محافل صنعتی مورد توجه قرار گرفته است که در ادامه، به بررسی این مسائل می‌پردازیم.
در روزهای اخیر، گروهی از کارکنان شرکت آمیزه‌های پتروشیمی مارون بیانیه‌ای صادر کرده و مطالباتی در زمینه حقوق و شرایط کاری خود مطرح کرده‌اند. این کارکنان اعلام کرده‌اند که به علت تغییرات مدیریتی و تصمیمات ناعادلانه، دست به اعتصاب زده‌اند. از جمله دلایل این اعتصاب، می‌توان به مواردی چون قطع مزایا و اضافه‌کار، حذف وعده‌های غذایی، افزایش ساعات کاری و تهدید به اخراج اشاره کرد. آن‌ها نسبت به انتصاب مدیران فاقد صلاحیت و تأثیرگذاری بر بحران‌های اقتصادی و امنیتی شرکت ابراز نگرانی کرده‌اند.
در کنار این موضوع، نگاهی به اوضاع مالی شرکت نیز حاکی از بحران است. براساس گزارشات «کدال» بدهی‌های پتروشیمی مارون در سال ۱۳۹۹ حدود ۷ میلیارد تومان بود و تا پایان ۱۴۰۳ به بیش از ۵۶ میلیارد تومان رسید. سود خالص شرکت در این مدت از حدود ۱۴ میلیارد توماندر سال ۱۳۹۹، به ۱۴ میلیارد تومان در سال ۱۴۰۳ کاهش یافت. بااین‌حال، باید توجه داشت که ارزش دلار در سال ۱۴۰۰ حدود ۲۶ هزار تومان بوده و در پایان سال ۱۴۰۳ به ۸۵ هزار تومان رسید.
این روند بیانگر چالش جدی در مدیریت مالی و استراتژیک شرکت در چند سال اخیر است. کاهش قابل توجه سود و افزایش بدهی‌ها، با توجه به نوسانات ارز، نشان از نیاز به بازنگری عمیق در سیاست‌ها و ساختار مدیریتی دارد.
در این راستا، از مقامات مسئول و نهادهای نظارتی درخواست شد تا ضمن بررسی دقیق عملکرد مدیریت فعلی، اقدامات لازم را جهت حمایت از حقوق کارگران و اصلاح وضعیت اقتصادی شرکت انجام دهند. هدف نهایی، جلوگیری از بحران‌های بزرگ‌تر و بازگرداندن شرکت به مسیر سوددهی و توسعه است.
