به گزارش مسیر انرژی به نقل از ایرنا، اینک مردم مهر با مطالبهای به حق و روشن ایستادهاند و اعلام میکنند گاز پازن باید در پالایشگاه پارسیان مهر فرآورش شود.
در قلب جنوب فارس، جایی که ردپای محرومیت بر چهره شهرستان مهر نشسته است، گنجی خفته وجود دارد که میتواند سرنوشت یک منطقه را دگرگون کند؛ میدان گازی پازن، با ذخایر عظیم خود، آزمونی برای تحقق عدالت و نشان دادن توجه به مناطق محروم کشور به شمار میرود؛ اما امروز این گنج پنهان، به جای آن که به عاملی برای توسعه و پیشرفت منطقه تبدیل شود، به موضوعی برای نگرانی و اعتراض مردم بدل گشته است.
کشف میادین گازی همواره نویدبخش رونق اقتصادی و توسعه برای ساکنان مناطق مربوطه بوده است؛ در این میان، میدان گازی پازن در شهرستان مهر، با دارا بودن حجم قابل توجهی از ذخایر گازی، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است، اما پرسش اساسی اینجاست که آیا بهرهبرداری از این ثروت ملی، منجر به بهبود شرایط زندگی مردم میزبان خواهد شد؟ یا این که مانند گذشته، منابع طبیعی این منطقه به یغما رفته و ساکنان آن از مواهب توسعه محروم خواهند ماند؟
شهرستان مهر، میزبان یکی از بزرگترین میادین گازی کشور، امروز شاهد چالشی است که سرنوشت اقتصادی و اجتماعی آن را تحت تاثیر قرار داده است؛ با وجود گذشت سالها از کشف میدان گازی پازن، مردم این منطقه هنوز در انتظار بهرهمندی از این موهبت الهی هستند.
اکنون، طرح انتقال گاز این میدان به خارج از شهرستان، نه تنها امیدها را برای توسعه منطقه کمرنگ کرده، بلکه موجی از نگرانی و اعتراض را در میان مردم و مسئولان محلی به وجود آورده است.
از اکتشاف تا کشف بزرگ
ماجرای میدان گازی پازن به تیرماه ۱۳۹۰ بازمی گردد؛ در آن زمان مدیر وقت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران از نهایی شدن عملیات اکتشافی در منطقه پازن واقع در دارالمیزان شهرستان مهر خبر داد.
سرانجام پس از پنج سال انتظار، در بهمن ماه ۱۳۹۵، کشف رسمی این میدان با حجم عظیم ۱۹.۵ تریلیون فوت مکعب گاز به اطلاع عموم رسید؛ تایید نهایی این گنجینه، امید را در دل مردمی که سال ها محرومیت را تاب آورده بودند، زنده کرد.
نقشه راه برای جبران ناترازی انرژی
تازه ترین فصل از این داستان، هفته گذشته با اعلام وزیر نفت ورق خورد؛ او از افزایش چشمگیر ۱۰ هزار میلیارد فوت مکعبی ذخیره گاز این میدان خبر داد و تاکید کرد که پازن می تواند نقشی کلیدی در جبران ناترازی انرژی کشور در سال های آینده ایفا کند.
این اعلام، بر اهمیت استراتژیک این میدان برای امنیت انرژی ایران مهر تایید زد.
زمزمه های نگران کننده انتقال گاز
اما در کنار این خبرها، زمزمه های نگران کننده ای به گوش می رسد؛ اخباری مبنی بر برنامه ریزی برای انتقال گاز استخراج شده از پازن به خارج از شهرستان مهر و حتی استان فارس، موجی از نگرانی و واکنش های عمومی را در محافل مختلف این منطقه به راه انداخته است.
این طرح، سوال بزرگ و به جایی را در اذهان مردم ایجاد کرده است که چرا با وجود این گنج خدادادی، سهم مردم میزبان تنها محرومیت بیشتر است؟
پالایشگاه پارسیان؛ در انتظار یک خوراک پایدار
این نگرانی در حالی است که پالایشگاه عظیم گاز پارسیان، بزرگترین سرمایه صنعتی شهرستان مهر، با چالش کمبود خوراک پایدار دست و پنجه نرم می کند.
علمدار بابایی، مدیرعامل این پالایشگاه، چندی قبل با هشدار نسبت به کاهش ذخایر و افت فشار چاه های تغذیه کننده کنونی، بر لزوم تامین خوراک پایدار برای آینده تاکید کرد.
حال این پرسش اساسی مطرح است که چرا گاز میدان پازن که در همسایگی این پالایشگاه قرار دارد، نباید پاسخگوی این نیاز حیاتی باشد.
فرآورش گاز پازن در پارسیان یک مطالبه عمومی
فرماندار شهرستان مهر، این احساس عمومی را به صراحت بیان کرد و با تاکید بر لزوم بهره مندی این شهرستان از منابع میدان گازی پازن، خاطرنشان کرد: مطالبه عمومی این است که گزینه برای فرآورش گاز آن، پالایشگاه گاز پارسیان در همین شهرستان باشد.
پاسخ به یک توجیه غیرقابل قبول
مصطفی غلامپور در پاسخ به این ادعا که گاز پازن به دلیل ترش بودن قابلیت استفاده در پالایشگاه پارسیان را ندارد، گفت: این توجیه قابل قبول نیست؛ ما برای حل مشکل ترشی گاز، واحد شیرین سازی را راه اندازی کرده ایم؛ مشکل کیفیت خوراک، مشکلی نیست که نتوان آن را حل کرد.
محو شدن نام میزبان واقعی
وی به یک بی عدالتی رسانه ای نیز اشاره و اظهار کرد: متاسفانه در تبلیغات رسانه ای و گزارش های رسمی، هیچ اشاره ای به نام شهرستان مهر که میزبان واقعی میدان پازن است، نشده است؛ این در حالی است که مردم مهر سال هاست بار قابل توجهی از تولید و تامین گاز کشور را بر دوش می کشند، اما سهم آنان از منافع و حتی ذکر نام شان در اطلاع رسانی ها نادیده گرفته می شود.
یک مطالبه به حق
فرماندار شهرستان مهر، خواستار ورود جدی وزارت نفت و نماینده مجلس به این موضوع شد و نتیجه گیری کرد: این مطالبه منطقی مردم مهر است که منابع گازی واقع در این شهرستان، در جهت توسعه، اشتغال زایی و پایداری صنایع گازی خود منطقه به کار گرفته شود.
شهری که ۳۳۰ کیلومتر با شیراز فاصله دارد، امروز امیدوار است که این بار، نوبت به تحقق وعده هایش برسد.