به گزارش مسیر انرژی، بیست و دوم فروردین گذشته، زمانی بود که «محمدرضا میری لواسانی» به عنوان نماینده شرکت سرمایه گذاری غدیر در هیات مدیره «پتروشیمی پردیس» عضو و به سمت «مدیرعاملی» این شرکت انتخاب شد تا یک هفته بعد، در آخرین روز فروردین ماه معارفه وی برگزار شود و وی به طور رسمی هدایت این شرکت را به عهده بگیرد. این روزها که ۶ ماه تمام از ریاست وی در این شرکت پتروشیمی بزرگ که تولید بیش از ۳۰ درصد اوره و آمونیاک کشور را در اختیار دارد، گذشته است، این گزارش به بررسی وضعیتی که برای سهامداران این پتروشیمی در بورس شکل گرفته پرداخته است تا بدون اینکه در تبلیغات و فضاسازی‌ها گرفتار شود، صرفا براساس داده‌های آماری قضاوت کند که آیا مدیریت وی در این مدت روندی مطلوب و رضایت بخش داشته و شاخک‌های بازیگران بازار سرمایه را متوجه خود ساخته است یا اینکه این مدیریت مطلوبیت و قدرت چندانی نداشته است تا بر اساس آن اقبال به سهام این شرکت افزایش یابد و بازدهی سرمایه گذاران این سهام مطلوب و مورد توجه باشد.
۳۱ فروردین در روزی که کلید اتاق مدیرعامل پتروشیمی پردیس به لواسانی تحویل داده شد، قیمت سهام این شرکت (با نماد «شپدیس») در بورس مبلغ ۱۸۷۹۴ تومان بود. در این دوره ۶ ماهه هنوز موعد برگزاری مجمع عمومی و تقسیم سود نقدی این شرکت نرسیده است (آخرین مجمع عمومی و تصمیم گیری برای تقسیم سود نقدی سهامداران دی ماه سال گذشته برگزار شد و طی آن به هر سهم مبلغ ۲۳۵۰ تومان سود اختصاص یافت) همچنین علی رغم اینکه انتظار افزایش سرمایه این شرکت وجود داشت، عملا چنین اتفاقی نیفتاد. اما قیمت این سهم در آخرین معامله روز ۲۳ مهرماه به ۱۶۱۷۸ رسیده است که به این ترتیب باید گفت که متاسفانه سهامداران این پتروشیمی در طی شش ماه مدیریت لواسانی نزدیک به ۱۴ درصد زیان کرده‌اند!
اولین چیزی که با دیدن این آمار تاسف بار به ذهن می‌رسد این است که شاید این وضعیت ربطی به پتروشیمی پردیس و مدیریت آن نداشته باشد و متاثر از وضعیت کلی حاکم بر بازار سرمایه باشد. این موضوع اگرچه تا حدی درست است اما نمی توان منکر شد که در همین شرایط شرکت‌هایی هستند که روند رشد قیمت و بازدهی آن به اندازه‌ای بوده که مشخص شود اگر واقعا چشم انداز مدیریتی و روند سوددهی شرکتی مثبت باشد، آن شرکت می‌تواند برخلاف جهت عمومی بازار حرکت کند.
با اینحال زیان سهام داران در این مدت ۶ ماهه مدیریت لواسانی، اگرچه خود گویاست اما بگذارید آن را با چند نمونه سرمایه گذاری دیگر هم مقایسه کنیم. اگر در این مدت سهامداران، دارایی خود را در بانک‌ها سپرده‌گذاری می‌کردند ( به عنوان ساده‌ترین و کم‌سودترین روش برای دریافت سود) می‌توانستند حداقل ۹ درصد سود دریافت کنند. به عبارت دیگر فاصله سوددهی سپرده گذاری در بانک با خرید سهام شپدیس در طول ۶ ماه مدیریت تازه این شرکت ۲۳ درصد است!
شاید بهتر باشد که سرمایه گذاری در این پتروشیمی را با خرید دلار یا طلا مقایسه کنیم. قیمت هر گرم طلای ۱۸ عیار در ۳۱ فروردین مبلغ دو میلیون و ۶۰۷ هزار تومان بوده است که در ۲۳ مهر ۱۴۰۲ به قیمت دو میلیون و ۴۱۴ هزار تومان رسیده است. یعنی در طول زمانی که سهامداران پتروشیمی پردیس در دوره مدیریت لواسانی ۱۴ درصد زیان دیده‌اند، خرید طلا هم اتفاقا زیان داشته است اما ۶ درصد کمتر از خرید سهام پتروشیمی پردیس، یعنی کمتر از ۸ درصد زیان.
توجه به این نکته ضروری است که قیمت طلا و دلار در ماه‌های آخر سال گذشته بیش از اندازه بالا رفته بود و تمام تلاش دولت در سال جاری کاهش قیمت و در ادامه ثبات در بازار طلا و ارز بوده است!
قیمت دلار نیز در ۳۱ فروردین در بازار آزاد ۵۱ هزار و ۶۳۰ تومان بوده است که در ۲۳ مهر ۵۰هزار و ۸۵۰ تومان شده است. به این ترتیب خرید دلار می توانست در مدت ۶ ماه مورد نظر، زیانی کمتر از ۲ درصد داشته باشد که ۱۲ درصد کمتر از زیان خرید سهام شپدیس است! توجه به این نکته ضروری است که قیمت طلا و دلار در ماه های آخر سال گذشته بیش از اندازه بالا رفته بود و تمام تلاش دولت در سال جاری کاهش قیمت و در ادامه ثبات در بازار طلا و ارز بوده است.
آخرین مقایسه، مقایسه میزان سود سهام پتروشیمی پردیس با نرخ تورم است. نرخ تورم در واقع نشان می‌دهد که ارزش پول ملی در طول یک بازه زمانی یک ساله چقدر کاهش پیدا کرده است. اگر میانگین تورم سالیانه در این مدت را ۴۰ درصد بگیریم ( که قطعا بالاتر است) ارزش پول یک سهامدار پتروشیمی پردیس در طول ۶ ماه مدیریت لواسانی بر این شرکت ۲۰ درصد کاهش داشته است و در کنار آن قیمت سهام او نیز ۱۴ درصد کاهش داشته است. به این ترتیب باید گفت که ارزش دارایی یک سهامدار پتروشیمی پردیس در مدت این مدیریت مجموعا ۳۴ درصد کاهش پیدا کرده است.
