احتمال مهاجرت گاز ایران به قطر؛ تحریم مقصر اصلی!، تحلیلگر حوزه بالادستی صنعت نفت گفت: قطر تثبیت تولید گاز را در دستور کار دارد که فشار گاز تولیدی را بالا می‌برد تا پالایشگاه‌ها و واحدهای تولید ال‌ان‌جی استمرار تولید داشته باشند و این اقدام طرف قطری روی بخش ایران با افت فشار و مهاجرت گاز در بلوک‌های مرزی تاثیر دارد.
به گزارش مسیر انرژی به نقل از ایلنا، حسن بویری درباره اجرای پروژه‌های فشار افزایی گاز از جمله تاسیسات پلتفرمی در حوزه میدان گازی گنبد شمالی کشور قطر و تاثیر آن بر میدان گازی پارس جنوبی ایران اظهارداشت: با توجه به اینکه هم قطر و هم ایران برداشت تولید گاز دارند و هر دو هم در حداکثر تولید هستند به طور متوسط سالانه حدود ۵ درصد افت تولید خواهیم داشت که ناشی از افت فشار مخزن پارس جنوبی در ایران و گنبد شمالی در قطر است و بیشترین افت فشار نیز در بلوک‌های مرزی است.
سکوی فشارافزایی قطر ۲ سال دیگر در مدار است
تحلیلگر حوزه بالادستی صنعت نفت افزود: قطر فعلا در بحث فشارافزایی گاز جلوتر از ایران است و در یک هاب پیشرفت فیزیکی خوبی دارد که ظرف ۱.۵ تا ۲ سال آینده در مدار تولید قرار می‌گیرد.
احتمال مهاجرت گاز ایران به قطر
وی با بیان اینکه احتمالا قطر اولین هاب فشار افزایی را در مرز مشترک با ایران مستقر می‌کند، تاکید کرد: قطر تثبیت تولید گاز را در دستور کار دارد که فشار گاز تولیدی را بالا می‌برد تا پالایشگاه‌ها و واحدهای تولید ال‌ان‌جی اسمترار تولید داشته باشند و این اقدام طرف قطری روی بخش ایران با افت فشار و مهاجرت گاز در بلوک های مرزی تاثیر دارد. بنابراین ما هم باید با اولویت کاری پروژه‌های فشار افزایی را در دستور کار قرار دهیم.
فعلا با قطر مساوی هستیم
وی با بیان اینکه در حال حاضر تولید گاز قطر کماکان با ایران مساوی است، گفت: همه فازهای پارس جنوبی جز فاز ۱۱ که بخشی از آن در مدار تولید است، تولیدی هستند و باتوجه به اینکه ۳۵ درصد مخزن سمت ایران است تقریبا تولید ایران با قطر که ۶۵ درصد مخزن را در اختیار دارد برابر است و این کار بزرگی است که در ۲۰ سال گذشته انجام شده است، اکنون نیز باید با همان شدتی که در همه دولت‌های گذشته ظرف ۲۰ سال گذشته طرح‌های پارس جنوبی در اولویت بود پروژه های فشار افزایی هم در اولویت کاری قرار گیرد.
بویری بیان داشت: در حوزه فشار افزایی؛ تامین منابع مالی و مباحث فنی و تکنولوژی کلیدواژه هستند در بخش فنی باید از شرکای خارجی استفاده شود و باتوجه به اینکه در شرایط تحریم قرار داریم و منابع مالی محدود است، در این شرایط از ۷ هابی که برای فشارافزایی تعریف شده ابتدا هاب‌هایی که در مرز قطر قرار دارند را در اولویت کاری قرار دهیم تا از مهاجرت گاز جلوگیری شود و سپس بتدریج هاب‌های داخل سرزمینی را در اولویت دوم قرار دهیم.
اولویت توسعه هاب های دریایی برای پایداری گازرسانی
وی تصریح کرد: ما یک هاب فشارافزایی هم در بخش خشکی تعریف کرده‌ایم که این هاب زودتر از هاب‌های دریایی وارد مدار بهره برداری قرار می گیرد. البته از نظر فنی ، تدوام تثبیت تولید گاز از هاب‌های فشارافزایی در دریا بسیار بیشتر از فشار افزایی در بخش خشکی است بنابراین اولویت، اجرای تاسیسات تقویت فشار در دریا است تا بتوان تثبیت تولید گاز را در برنامه ۲۰ تا ۲۵ سال آینده داشته باشیم و بتوانیم تامین پایدار گاز مصرفی کشور را در بخش های صنعتی، نیروگاهی، پتروشیمی، خانگی و تجاری انجام دهیم.
دلیل تاخیر در اجرای سکوی‌های فشارافزایی پارس جنوبی
تحلیلگر حوزه بالادستی صنعت نفت درباره دلیل تاخیر در اجرای سکوی های فشارافزایی پارس جنوبی توضیح داد: ایران برای اولین بار تاسیسات تقویت فشار گاز در دریا را اجرا می‌کند و کشور قطر ۱.۵ تا ۲ سال آینده این تاسیسات را وارد مدار تولید می‌کند، در تاخیر ایران شرایط تحریم نقش اصلی را داشته است اما با توجه به استراتژی جدید شرکت ملی نفت ایران ابتدا تاسیسات تقویت فشار بخش خشکی وارد مدار تولید می‌شود و همزمان روی تاسیسات دریایی هم کار شروع شده است.
آغاز عملیات؛ یک سال آینده
وی ابراز امیدواری کرد که با اولویت‌بندی اجرای پروژه‌های فشار افزایی در بلوک‌های مرزی؛ بتوانیم ظرف یک سال آینده عملیات اجرایی را شروع کنیم.
تا ۶ سال آینده ایران دارنده سکوی فشارافزایی خواهد بود
تحلیلگر حوزه بالادستی صنعت نفت در ادامه با بیان اینکه اجرای پروژه‌های فشارافزایی باید در اولویت اول کشور قرار گیرد، افزود: ما باید تلاش کنیم همانگونه که طی ۲۰ سال گذشته توسعه فازهای پارس جنوبی در شرایط تحریم ها تکمیل شدند با یک همت ملی می توان ظرف ۵ تا ۶ سال آینده بتدریج تاسیسات فشارافزایی را در مدار تولید قرار دهیم.
احتمال بحران گازی در زمستان در صورت عدم رعایت الگوی مصرف
وی در ادامه درباره ناترازی گاز در فصل زمستان سال جاری نیز گفت: پیش‌بینی این است که حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون متر مکعب در روز در اوج پیک زمستان ناترازی داشته باشیم، عمده تولید گاز در فصل زمستان در بخش خانگی مصرف می‌شود و ما در ۴ ماه انتهایی سال از آذر تا ۲۰ اسفند ناترازی خواهیم داشت برای حل این مشکل؛ بخشی از فاز ۱۱ بتدریج وارد مدار تولید می‌شود و بخشی دیگر هم از چاه‌های درون‌میدانی تحت عنوان ۴ بسته کاری که در حال حفاری هستند بتدریج وارد مدار تولید می شوند و به این ترتیب بخشی از ناترازی گاز جبران می‌شود اما در هر حال اگر الگوی مصرف گاز مدیریت نشود، فاصله عرضه و تقاضا بیش از سال قبل خواهد بود و ممکن است کشور در شرایط بحرانی قرار گیرد.
